Ego Trip on the 16th of April: A Soliloquy For a Certain Blogger called WEIRDJTT

“Doon po sa Amin”
(Tagalog na Kundiman na kinatha noong 1800)


Doon po sa aming maralitang bayan

Nagpatay ng hayop, Nik-nik ang pangalan

Ang taba po nito ay ipinatunaw

Lumabas na langis, siyam na tapayan

Ang balat po nito ay ipinakorte

Ipinagawa kong silya’t taburete

Ang uupo dito’y kapitang pasado’t

Kapitang lalakeng bagong kahalili.

Doon po sa aming bayan ng Malabon

May nakita akong nagsaing ng apoy

Palayok ay papel gayundin ang tuntong

Tubig na malamig ang iginagatong.

Doon po sa aming bayan ng San Roque

May nagkatuwaang apat na pulubi

Nagsayaw ang pilay, kumanta ang pipi

Nanood ang bulag, nakinig ang bingi.



*Nabasa ko mula sa isang batayang aklat sa Heograpiya, Kasaysayan, at Sibika 4- Makabayan: Kapaligirang Pilipino; may-akda: G. Menardo O. Anda; napakinggan ko na ang himig at awiting ito na kundimang mala-novelty song.

***

(the garden at summer)

(WARNING! Those people who do not have time to understand weird literary works such as the following essay for the month of April and you feel that you are just wasting your precious time on this, just navigate away from this page and look for real, cool blogs that suit to your styles or rather spend your leisure moments with your beloved Facebook because I also don’t have time on weirdo-haters like you! ~@weirdjtt)

JOAN T. TEVES, an androgynous-looking, unpredictable weirdo, was born on the day when the position of the Sun in the sky continues on its zodiac path of Aries along the celestial equator. This strange being loves glancing at the sky while the soft wind is gently passing by whether during the day or night. And thus established arcane and secret retreats on the Aristarchus crater in the navel of Oceanus Procelarium (Ocean of Storms) and Lacus Somniorum (Lake of Dreams) which are both on the surface of the Moon, at the summit of Olympus Mons and in the wilderness of Chryse Planitia (Plain of Gold) somewhere in Mars, and especially in an inhabitable, life-sustaining Earth-like world that belongs to a planetary system (not yet proven by astronomers because they have no time to think that it exists) that orbits around the great star Sirius of the constellation Canis Major.

“Children’s Games” (1560) by the Flemish Renaissance painter Pieter Brueghel the Elder (or Senior; he’s the patriarch of his artistic clan)courtesy of Wikipedia; notice the playful human figures in this fun-filled painting? They’re mostly grown-ups!

Ayaw na ayaw kong ipagsabi kung ilang taon na ba talaga ako bagamat hindi na maitatanggi sa birth and baptismal certificates ko. Ah, basta hindi ko na lang inaalala ang tunay kong gulang at kinukundisyon ko ang aking sarili na katulad pa rin ako noong sampung taong gulang pa ako; ang isipan ko lang ang umaayon sa tunay kong edad. Ah, gusto ko, eh! May napanood nga rin pala ako noon sa National Geographic Channel na isang kabanata ng kanilang “Taboo” tungkol sa “Role Play”. Mga tungkol sa iba’t ibang pantasya ng iba’t ibang tao ngunit ang napanood ko lang ang yung tungkol sa “adult baby” feature- mga normal namang mga tao ngunit kung mayroon man silang kakaibang kasiyahan sa loob ng kanilang mga tahanan at wala naman silang inaagrabyadong tao ay wala na tayo doon. Kung ako man nga ay masasabing exact opposite ng mga kasing-edad ko, hehehe!

Ang pogi naman ng nasa litratong ito gayundin yun nasa profile pic.

The above image is a recent, eerie portrait of this weird blogger. Skullcap-looking hairstyle? Long hair naman ako sa totoo lang at ayaw ko pang magpa-trim nito. Huwag niyo lang ako diretsahang pariringgan ng kantang “Pagdating ng Panahon” (na malimit din mangyari, sigh...) at upak ang aabutin niyo... nyehehehehehehe! Pero aaminin ko na nitong nagdaang Graduation ng Batch 2012 ng Villamor Air Base Elementary School (VABES), kasama rin nagmartsa ang lahat ng guro; tapos, ako ay naka-disguise. Disguise na mukhang girly-girl at nakalugay ang aking long hair and I was ‘hiding inside myself’; I felt uncomfortable, honestly. Ah, sa mga babasa nito, alam ko na siguro ang inyong judgment sa akin, hihi! Siguro nga na ganito lang ako buhat pa noon ngunit ang aking sagot ay sa pamamagitan ng sketches na ito- pareho na unang pina-upload ko sa aking Friendster account noon pa at yung isa naman ay ginawa ko rin profile pic noong may Facebook pa ako; ah, mayroon na palang ganito dito, sa bwena mano na post nang nag-sign up ako dito sa Blogger na muli kong re-post ko muli sa April 2012 blog kong ito.

***

"Judas grieves" and "Pieta"- both done by crayon etching

Post script to the Holy Week. Meron na palang coined word na “staycation”. Katulad namin dito sa bahay at sa iba pa. Iba talaga ang katiwasayan ng kapaligiran sa tuwing sumasapit ang Holy Week. Nag-imagine na lang ako na nag-out-of-town ako,eh. Sagrado na mga araw... ah, kung sa good deeds, hehe, hindi ko na ihahayag dito; it’s just between me and the good Lord. Ang makukwento ko lang dito na may kinalaman sa Holy Week ay tungkol sa Via Crucis o Daan ng Krus. Biyernes Santo o Mahal na Araw, maalinsangang araw, hindi ako aktwal na nakapag-visita iglesia. Doon na lang ako sa loob ng silid, ipinanatag ang sarili at nagsumikap para sa isang malalim na meditasyon habang binabasa ang booklet ng Daan ng Krus habang nasa malalim din na imahinasyon na almost trance-like. May nabasa kasi ako sa encyclopedia tungkol sa tinatawag na transcendental meditation at isinasagawa rin ito ng mga Jesuits buhat pa noon sa panahon ni St. Ignatius Loyola. Gamitin daw ang malalim na imahinasyon na naka-focus sa buhay ng Panginong Hesukristo. Be still, be calm. Concentrate and contemplate even though I am not that religious . Sa pamamagitan ng Daan ng Krus kahit na wala naman ako sa loob ng Simbahan o saan man retreat places tulad ng Via Crucis ng Guimaras na iniisip ko, animo nandoon na rin ako. At inabot ako ng halos isang oras at pagkatapos nga ay nakadama ako ng pagkahapo na mistulang sumama ako sa mga nag-Way of the Cross. Alam kong kakaiba at iba pa rin kung aktwal ngang nagtungo sa mga itinalagang pook na iyon. Nabasa ko na rin sa wakas ang Pabasa o Pasion. Napakahabang tula na hitik sa mga makalumang Tagalog na mga salita, limang pangungusap sa bawat taludtod na may tigwalong pantig. Nababaduyan ako sa napakikinggang uso raw na modernong pag-chant nito, hehe! Ngunit hindi man ako sumama sa mga pangkat na nagpapabasa, mag-isa ko itong binasa at inawit sa isip ko; pero sa halip na awitin, mainam din pala ang poetry recital nito. Bukod sa makabuluhang gawain noong Semana Santa, isa rin itong appreciation ng panitikang Pilipino. Ngunit makaluma pa rin talaga dito at nagtataglay ng biases. Naganap na ang Vatican councils at matagal nang inihayag ng mga nagdaang Santo Papa na tigilan na ang patuloy na pabubunton ng sisi sa mga sinaunang Hudyo tungkol sa pagpako sa krus ng Panginoong Hesu-Kristo.

Spirituality. Different expressions of it from simple but solemn praying and meditating, religious activities to the extreme like actual crucifixion reenactment(real sharp nails, crown of thorns, and the heavy wooden crosses; only in the Philippines) and self-flagellation. Activities done out of spirituality. Essence of spirituality na nawa’y hindi ito seasonal lamang. Amen.

***

Post script again. Noong isang araw pa nadagdagan ng pages ang blog site na ito. Gaya nga ng plano ko noon pa na i-integrate ko dito ang mga essays mula sa una kong blog site. May mga kaunting nai-edit lang ako sa ilan sa mga ito tulad na lang ng naidagdag sa “Prayers” at mga uploaded pictures sa “Cosmic Reverie”. Happy birthday to Pope Benedict XVI; I pray for your health and may the good Lord bless and keep you. At maligayang bati rin sa isang nagngangalang JOAN T. TEVES :)